Łojotokowe zapalenie skóry

Problemy ze skórą mogą być prowokowane przez wiele czynników. Należą do nich zarówno czynniki genetyczne, jak i związane z prowadzonym stylem życia. Łojotokowe zapalenie skóry jest związane z nadmierną czynnością gruczołów łojowych. Przypadłość zwana łojotokiem jest charakterystyczna m.in. dla okresu dojrzewania (oraz innych zaburzeń równowagi hormonalnej organizmu). W łojotokowym zapaleniu skóry charakterystyczne jest również nasilone złuszczanie się naskórka w sytuacjach stresowych.

Jak dobrze rozpoznać chorobę?
Często łojotokowe zapalenie skóry jest związane z występowaniem drożdżaków. Grzyby te wchodzą co prawda w skład normalnej fizjologicznej flory bakteryjnej, jednak w skórze łojotokowej dochodzi do ich nadmiernego rozrostu, który może wywoływać podrażnienia, zaczerwienienia oraz złuszczanie. Zmiany łojotokowe mogą być czasem mylone z łuszczycą, jednak zasadnicza różnica polega na tym, że łojotok pojawia się w okolicach głowy i twarzy (a także między łopatkami czy na mostku), z kolei łuszczyca obejmuje głównie łokcie oraz kolana. W łojotokowym zapaleniu skóry zmiany chorobowe mogą ustępować samoistnie. Zazwyczaj jednak z czasem nasilają się (bez odpowiedniej terapii).

Leczenie.

Leczenie polega na stosowaniu preparatów miejscowych – kremów zawierających substancje przeciwgrzybicze, przeciwzapalne; leków doustnych, a także preparatów złuszczających (zalecanych zwłaszcza na początku kuracji, aby ułatwić wnikanie leczniczych substancji w naskórek). Terapia specjalistycznymi preparatami powinna być wspomagana stosowaniem szamponów o delikatnym działaniu przeciwzapalnym oraz przeciwgrzybiczym.

Tagi: Drożdżaki, skóra łojotokowa, grzyby, złuszczenie, kremy, szampony,flora bakteryjna,